37.

wapno
gaszona wiara

ja nie wybrałem drogi bezsilności
ona sama stała się moją drogą
wycofałem się z wszystkiego
z czego tylko można się było wycofać

czuję się ogołocony i bezwartościowy jak szkielet
tylko wilgotność oczodołów przypomina mi o tym
że jeszcze żyję
proch ze mnie cenniejszy jest niż skóra

toksyczny ogień
migotająca szadź
jak gdybym miał napromieniowaną duszę

wiesz jaka jest odpowiedź na ubóstwo
poza nią jest już tylko przerażenie
żywe świadectwo lęku

chcę odzyskać duszę
chcę żebyśmy wszyscy odzyskali duszę

rozpływające się czaszki
rozpuszczające się pismo

oglądam cień

pielgrzymka ducha mierzona jest
krokami porannych modlitw

dziś krok pierwszy