17.
święte miejsca
Wilno-Lwów-Warszawa
tutaj pod każdą płytą chodnika
siedzi ukryty duch
każda cząsteczka się liczy
poruszamy się w obrębie niewidzialnych kresów
skarga ziem utraconych
modlenie się do martwych brył
pożeracz ognia
połykam gniew
brak nadziei uczy mnie odwagi
mosty nad skrwawionymi ziemiami
budowanie poufnej infrastruktury piękna
ponad ponurymi głazami rzeczywistości
niezwykle agresywne słowo: cywilizacja
nie mówimy o teraźniejszości
mówimy o wieczności
zachowanie tajemnicy
świadczy o wysokiej kulturze
tajemnica nie utrzyma się wśród barbarzyńców
nieście chwałę mocarze
i nimb tych świętych miejsc